Erbo-dóu-faiòu(-roujo)
Glaucium corniculatum
Papaveraceae
Noms en français : Glaucienne écarlate, Pavot cornu.
Descripcioun :Vaqui uno planto di flour roujo, cousino de l'erbo-di-faiòu di flour jauno, que se vèi pu gaire ; fai partido dis espèci amenaçado. Coume l'avèn di sèmblo proun à Glaucium flavum, fai de flour roujo, un pau mai pichoto e que duron pas gaire. I'a pas pèr s'engana. Se d'asard la vesès, pensas d'acampa quàuqui grano pèr li samena dins de mémi relarg. Davans, sus la fotò, se vèi l'erbo-uvernino.
Usanço :Bessai que, coume sa cousino, lou la que s'escoulo à la coupo pòu servi contro li berrugo.
Port : Erbo
Taio : 15 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glaucium
Famiho : Papaveraceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,5 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado :
Vo
Abriéu à óutobre
Liò : Ermas
- Coustiero sablouso
- Coustiero marlouso
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Glaucium corniculatum (L.) Rudolph, 1781
Couquin
Cistus monspeliensis
Cistaceae
Autre noum : Massugo-negro.
Nom en français : Ciste de Montpellier.
Descripcioun :Lou couquin o massugo-negro es un aubret que trachis pulèu dins li relarg safrous. Se recounèis la primo à si flour blanco e subretout à si fueio estrecho en lanço, verdo sourno emé li bord un pau enroula. A uno óudour pulèu forto e pas desagradivo qu'èi pegous. Li grano soun rufo.
Usanço :Se fasié, au nostre de farino emé li grano.
Port : Aubret
Taio : 40 à 200 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cistus
Famiho : Cistaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à Jun
Liò : Bartassas
- Garrigo
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-atlantico
Ref. sc. : Cistus monspeliensis L., 1753